Duo Reges: constructio interrete.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Bork Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?
Maximus dolor, inquit, brevis est.
Murenam te accusante defenderem. Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno? Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Nihil ad rem! Ne sit sane;
Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est. At iam decimum annum in spelunca iacet. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.
Ea enim vita expetitur, quae sit animi corporisque expleta virtutibus, in eoque summum bonum poni necesse est, quandoquidem id tale esse debet, ut rerum expetendarum sit extremum.
- Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.
- Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?
- Bork
- Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
- Bork
- Minime vero istorum quidem, inquit.
- Quonam modo?
- Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?
- Bork
- Sint modo partes vitae beatae.
- Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.
- Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio.
- Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.
- Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;
- Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?
- Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.
Nam sunt et in animo praecipua quaedam et in corpore, quae cum leviter agnovit, tum discernere incipit, ut ea, quae prima data sunt natura, appetat asperneturque contraria. Ne vitationem quidem doloris ipsam per se quisquam in rebus expetendis putavit, nisi etiam evitare posset.